Bir Ultra Hikaye.

 Önce 38 km, sonra 63 km ve artık 119 km.

Evet sıralama tam olarak böyleydi.2019 yılında @cappadociaultratrail 38 km lik parkuru koştuktan sonra 2021 yılında 63 km ve 2022 yılında 119 km lik parkuru tamamladım.Gelsin o zaman ilk ultra yarışımın raporu...

2021 yılında @Cappadociaultratrail de 63 km yi bitirdikten sonra kafamda sadece 119 km lik parkur vardı.Nasıl çalışmalıyım, ne yemeli ne giymeliydim.

Antrenmanlarımın hepsini Silivri'nin asfaltlarında yaptım. Maalesef Silivri de ultra maraton koşan bir arkadaşa rastlamadım tek başıma da patikaya gitmeye cesaret edemedim.Ama şimdi düşününce diyorum ki keşke gitseydim. Haftada en az bir defa patikaya gitmek gerekiyormuş.

Kapadokya öncesinde en az 2 yarış koşma planım vardı ancak son zamanlardaki ekonomik gelişmeler ve mesai yoğunluğum nedeniyle hiçbir yarış koşmadan 119 km lik parkura hazırlandım.Biraz cahil cesareti diyebiliriz 😀

Bu sene ilk defa ailece gidecektik.Ürgüp'te start noktasına yakın bir otelden yer ayarladık.Yarıştan bir gün önce abim Talat ile buluştuk.O da benim gibi 119 koşacaktı (biraz benim gazıma geldi diyebilirim :) )etkinlik alanında vakit geçirdik, kitlerimizi teslim aldık ve makarna partisi derken artık dinlenme zamanıydı.Yarın çoooook uzun bir macera bekliyordu.Benim için ilklerle dolu bir yarış olacaktı.İlk defa 63 km nin üzerinde koşacaktım, ilk defa dropbag hazırlayacak, ilk defa gece koşacaktım.

Veee Start.63 ve 119 cular birlikte start aldık.Sevgili eşim bizi uğurladıktan sonra acele etmeden biraz heyecan biraz sevinç ile birlikte abimle ilk tırmanışımızı gerçekleştirdik (119 km boyunca birlikte olacaktık).Çıkıştan sonra yol patikaya dönünce ister istemez bir insan trafiğine yakalanıyorsunuz.Acele yok yol uzun...

İlk cp ibrahim paşa.sağsalim geldik fazla vakit kaybetmeden suları tazeledik ufak tefek bir şeyler atıştırdıktan sonra çıktık cp den.Artık hedef Uçhisar cp idi.Bazı noktalarda parkur değişikliği olmuş.Uçhisar'a yaklaşırken hafif bir yağmur çiseledi "allahım inşallah kısa sürer".Uçhisar'a çıkarken anladım ki ben yokuş çıkmayı sevmiyorum.hani derler ya eşeğin büyüğü ahırda diye akdağ çıkışı ve diğerleri beni bekliyordu. Uçhisar dan sonra tatlı bir iniş ile göreme cp ye vardık. Sıkıntı yok herşey yolunda.Göreme'den sonra Çavuşin cp vardı.Adının ilginçlimi desem cp nin bulunduğu yermi desem en sevdiğim cp burası sanırım.Çorbamızı içtikten sonra yola koyulduk Akdağ bizi bekliyordu.Çıktık çıktık hemde 15-20 dk arası birşeydi.Kormayın yani çıkılıyor 😀

Sonrasında akdağ cp vardı fazla oyalanmadık. Diğer bir kaç arkadaşla sohbet ettik ve moralimiz bozuldu açıkçası. Dediler ki damsa cp den sonraki tırmanışlar çok zor baton yoksa ellerinizle çıkarsınız.Anammm bizde baton yok (ilk ders 50 km üzeri yarışlarda baton kullan Özgür).Neyse bu düşüncelerle yola devam ettik önümüzde ürgüp cp vardı,  eşlerimiz ve çocuklar bizi bekliyordu.Ürgüp cp yarışın yarısıydı. Çok güzel bir karşılama oldu bizim için.kendimizi toparladık diyebiliriz. Bu arada geçen sene 63 km finişini birlikte yaptığımız Seyhan ile de selamlaştık. O da 119 koşuyordu ve bitirdi.

Yarıştan önce 20 saatte bitirme hedefimiz vardı aslında.Ama mevcut şartları göz önünde bulundurunca artık tek hedefimiz sağ salim yarışı bitirmekti. O yüzden hiç acele etmeden belli bir tempoda damsa cp ye doğru yola çıktık.Hava kararmıştı lambalar yaktık.Hava açık yağış yok devam...Damsa cp den sonra bizi 3 çıkış 3 iniş bekliyordu.Beklediğimiz gibi kötü değildi aslında çıkışlar.Yürüyerekte olsa durmadan çıkılabilecek türden yokuşlardı.Bazı bölgelerde kum çok fazlaydı yürümeyi zorlaştırıyordu. Taşkınpaşa cp de bizi güzel bir sürpriz bekliyordu. Eşim ve abimin eşi cp de bizi karşıladı.biz şok tabiki.Bu moral motivasyonla yola koyulduk.Artık hedef 100 üncü km deki karlık cp.saat gece 2 de karlık cp den eşime mesaj attım geldik diye .uyumamış iki gözümün çiçeği mesaja cevap verdi 💙❤️

Kaldı 19 km.Son cp taşocağı.Bulunmayan cp yapmışlar🤣 tam inişe geçeceğimiz vakit işaretleri bulamadık sanırım bir 30 dk zaman kaybettik.Arkamızdan gelen ismini şu an hatırlayamadığım kusura bakmasın dağcılıkla uğraşan bir arkadaş sayesinde işareti bulduk (bu arkadaş ilk ultra maratonunu koşuyormuş iki kere tebrik ettim) Son cp de fazla durmadık kaldı 9 km.Evet fazla birşey kalmadı ama benim sinirler altüst.zaten Yolu bulamadık zaman kaybetmişiz söylenip duruyorum bu kadar inişmi olur bu çıkışa ne gerek var allahım daha neler neler.Abim bir taraftan moralimi düzeltmeye çalışıyor.kimisi yarışın ortasında patlar ben sonunda patladım.Son 2 km kala eşim biz bekliyoruz sizi dedi allahım bu mümkün müydü 119 km bitiyordu.son bir çıkış vardı ama artık umurumuzda değildi.

Veeee finiş.oğlum uğur ve yeğenim ömerle birlikte finiş yaptık.eşim kızım bizi bekliyorlardı.23 saat 36 dakikada bitirdik 119 km yi.Tekrar koşarmıyım? Evet.Herkes bir defa koşmalı mı?Kesinlikle Evet.

Tüm organizasyon ekibine teşekkür ediyorum. Özellikle gönüllü arkadaşlar büyük emek harcadılar.